Amor deliria nervosa to nie jest choroba miłości. To choroba egoizmu.
Człowiek zupełnie nie wie, kiedy tonie, która kropla wody wyznacza mu koniec.
Są w życiu spotkania nieuniknione.
Świat to nie instytucja spełniająca życzenia.
Sprawia mi przyjemność myśl, że może w nocy umarłem i że to właśnie jest śmierć – stan wszechogarniającego spokoju.
Gram miłości ma większą wartość niż tona luksusu, więc nie chowaj się. Są ludzie którzy cię potrzebują, na ciebie czekają… ale wiecznie tego robić nie będą…
Tylko niekiedy szczęście bywa darem,
najczęściej trzeba o nie walczyć.
Oto lekcja, jaką daje krew. Przerażała, po czym przynosiła ukojenie. Człowiek widział w niej znak zniszczenia i znak powstania, znak swego kresu i swego początku. A wreszcie odkrył w niej, we wspaniałym porywie serca i wzlocie umysłu, to, czym w rzeczywistości jest: życie.
Czasem nie trzeba słów,
by wiedzieć, że coś się zmieniło.
Nienawidzę go, ponieważ kocham go, jak nigdy przedtem nie kochałam nikogo.
