Jestem w sobie, reszta to fikcja.

 Odrywamy kawałki od całości, klasyfikujemy dzieląc na drobiny, niepostrzeżenie stając się pyłem.

 Uczynki popełnione w ciemnościach nie ukryją się przed światłem dnia.

 Natura silniej ciągnie niż siedem koni.

 Bohatera od przestępcy dzielą jedynie zbiegi okoliczności i niuanse.

 Słońce już wzeszło i siedzę przy oknie, zasnutym mgłą mijającego życia.

 Nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest zupełnie wolny.

 Będzie bolało znacznie mniej stracić cię, jeśli nigdy nie będę cię miała.

 Bez silnego przeciwnika człowiek nie ma po co żyć.

 Szepnij mi w sercu, powiedz, że jesteś.

 I nie chcą żyć jedno bez drugiego. I chcą żyć jedno dla drugiego.