Tak to już jest z marzeniami. Życie podcina im skrzydła.

 W ostateczności wszystko sprowadza się do czerni i bieli – do dychotomii: dobro i zło.

 Jesteśmy sami dla siebie największą niespodzianką.

 Jeżeli jesteśmy do czegoś przyzwyczajeni, sądzimy, że nam się to sprawiedliwie należy. Postęp nie ma większego wroga niż przyzwyczajenie.

 Przyjaciel to ktoś, kto wchodzi, kiedy cały świat wyszedł.

 Czy chcesz być szczęśliwym przez chwilę? Zemścij się. Czy chcesz być szczęśliwym zawsze? Przebacz.

 Nieważne, jak mocno się odbijasz, nieważne, jak wysoko wzlatujesz, nigdy nie uda ci się zrobić pełnego obrotu.

 Miłości nigdy nie znajdzie się poza nami, miłość jest w nas.

 Zaś poddajecie się tej próbie i skazujecie na tę straszliwą szkołę życia dobrowolnie, ufając, że po długim wysiłku przezwyciężycie siebie, zapanujecie nad sobą do takiego stopnia, iż w końcu po wieloletnim posłuszeństwie dostąpicie doskonałej wolności, to znaczy, wyzwolicie się od siebie i unikniecie losu ludzi, którzy przeżyli całe swe życie, a siebie nie znaleźli.

 "...ciągle zaliczał potknięcia, jednak zawsze potem próbował się podnieść."

 Chyba każdy z nas kiedyś był inny.