Niespodziewanie jednak świat wyciągnął do mnie ręce i zaprosił do ...

 Najlepszym wyjściem jest nie wchodzić.

 Najszlachetniejszych czynów dokonuje się z miłości.

 Nie można odczynić dokonanego, cofnąć słów, które raz zostały wypowiedziane.

 Wróg, którego nie widać, zawsze wydaje się najbardziej przerażający.

 Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

 Ludzie są łasi na pieniądze bardziej, niż wygłodniały miś na plaster miodu.

 Chce się poczuć w końcu gdzieś dobrze, wiedzieć, że tam pasuje, być częścią czegoś.
Czegokolwiek.

 Każdą inną ludzką miłość trzeba zdobywać, trzeba na nią zasługiwać pokonując stojące na jej drodze przeszkody, tylko miłość matki ma się bez zdobywania i bez zasług.

 Balansuję na linie, utrzymuję się w czasie teraźniejszym, nie obawiam się przyszłości, za to przeszłość budzi
we mnie lęk. Boję się, żeby nie była
za ciężka, żeby nie zachwiała moją równowagą, nie pociągnęła mnie w dół.

 Człowiek bez boga jest jak ryba bez roweru.