Ubogi mało ma przyjaciół.

  Żyjmy tak, żeby po naszej śmierci nawet grabarz płakał.

 Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.

 To sztuka wiedzieć, kiedy należy przestać.

 Nasze uczucia były niemądre, kruche i przyjemne.

 Każde zakończenie stanowi początek czegoś nowego.

 Nowe nie może uchodzić za stare, a coś, co zostało zniszczone, nie będzie już całe.

 Aby móc iść dalej trzeba przezwyciężyć to uczucie zagrożenia...

 Mąż nie wąż, ale krew pije.

 Jedyny sposób, żeby ludzie byli razem, to zesłać im dżumę.

 Żaden problem nie jest zbyt duży, żeby go nie można było pogorszyć biadoleniem.