Bo nic nie jest równie doskonałe jak wytwór wyobraźni.

 Uczucia są jak woda,zawsze dopasowują się do otoczenia.

 Żyć tak, jakby każdy dzień miał być naszym ostatnim na Ziemi.

 Ludzie mają w zwyczaju z całego serca wierzyć w fikcję, żeby móc ignorować prawdę, której nie potrafią zaakceptować.

 W którymś momencie wszyscy podnosimy wzrok i uświadamiamy sobie, że zgubiliśmy się w labiryncie.

 - Greta - odezwałam się. - Wiesz, to już długo nie potrwa. Mam na myśli Fina.
Musiałam się upewnić, że rozumie sytuację równie dobrze jak ja. Mama porównywała ją do kasety magnetofonowej, której nie da się przewinąć. Trudno jest jednak pamiętać, że nie da jej się przewinąć, dopóki słucha się muzyki. Zapomina więc się o tym, zatapia w muzyce, a wtedy, zanim się człowiek obejrzy, taśma się kończy.

 Rzucamy się do przodu bez ładu i składu.
Pamiętam tylko, że mam się trzymać lewej.

 Nawet gdybym całował cię co dzień, przez resztę swojego życia, to w dalszym ciągu będzie to za mało.

 Istnieje cel, ale nie ma drogi: to co nazywamy drogą, jest wahaniem.

 Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.

 Tęcza jest szalikiem nieba.