Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.
Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?
Popełniłem błąd, żyjąc przeszłością.
Nie można jechać na koniu z twarzą zwróconą do tyłu i jednocześnie kontrolować jazdy.
I tak sobie kombinowałem, jakby mogło być, gdyby mogło być.
W końcu wszystkie uczucia i wszystkie myśli prowadzą do złudzeń.
Życie jest tak okropne, że nie ma sensu się lękać, iż stanie się jeszcze gorsze.
Życie, mój synu, to jakby pierwsza rozgrywana przez ciebie partia szachów. Kiedy zaczynasz rozumieć, o co w tej grze chodzi, okazuje się, że już przegrałeś.
Nie wracaj do przeszłości, bo w niej utkniesz na dobre.
Jeśli Bóg zechce, będzie woda.
Nie musisz brać ślubu z drzewem, by zerwać jabłko.
