Uciekać mogą tylko Ci, którzy mają dokąd wracać.

 Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

 Bogactwo może przyjść do Ciebie,
ale po mądrość musisz pójść sam.

 Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.

 Słońce już wzeszło i siedzę przy oknie, zasnutym mgłą mijającego życia.

 Wszyscy robimy te same błędy.
Uciekamy od naszych demonów,
zamiast nauczyć się z nimi żyć.

 Ironia życia leży w tym, że żyję się je do przodu, a rozumie do tyłu.

 Czym właściwie jest szczęście? Momentem, w którym gotowość spotyka okazję.

 Niedobrze jest być zbyt wolnym i niedobrze jest także mieć wszystko , czego się potrzebuje.

 Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić.
Na obojętność jednak nie ma rady.

 Nie ma niewinnych. Chociaż można być w różnym stopniu odpowiedzialnym.