Nasze wspomnienia są jedynym świadectwem życia i czynów tych, którzy ...

 Była to miłość od pierwszego wejrzenia, od ostatniego wejrzenia, od każdego, wszelkiego wejrzenia.

 I tak bardzo chciała wierzyć, że
Nie, nie zostawił jej
Może odszedł lecz
Pozostał w niej

 Boże, czas mija, żyjąc tracimy życie!

 Nie potrafię być liczbą pojedynczą naszej uprzedniej mnogości.

 Niby nie może być inaczej, a gołym okiem widać, że może być wszystko, tylko nie to.

 Nic dziwnego, że zwyciężyłam w igrzyskach. Przyzwoici ludzie nigdy ich nie wygrywają.

 Wszystko jest możliwe, a co nie jest, zajmuje tylko trochę więcej czasu.

 Trzeba mieć dla kogo żyć. Reszta jest milczeniem.

 Chyba każdy z nas kiedyś był inny.

 Czy można utracić coś, czego się nigdy nie miało?