Ten kto kocha, bezustannie daje.

 Dobra wiedza uwalnia, leczy i buduje, powodując wzrost i rozwój, zła ogranicza, niszczy i powoduje chorobę.

 Jeśli się kogoś kocha, to się go kocha,
a gdy nie ma już nic, co można by móc
zaoferować, wciąż daje się miłość.

 Nie istnieje bowiem nic takiego jak zamknięcie dawnych spraw. Wszyscy dźwigają jakiś bagaż przeszłości, tyle że niektórzy cięższy.

 Nigdy nie jest za późno – pomyślała – nigdy, nawet na godzinę przed nicością nie jest za późno.

 Ja tak się boję ciemności, że jak myję twarz, to najpierw zamykam jedno oko i namydlam połowę, spłukuję i dopiero zabieram się do drugiej.

 Odrobina dobra okazana drugiemu człowiekowi lepsza jest niż cała miłość do ludzkości.

 Każdy zabija kiedyś to, co kocha.

 Zmieniam świat, świat zmienia mnie.

 W życiu wszystko ma swój zmierzch. Tylko noc kończy się świtem

 Miłość to rzeczownik oznaczający zobowiązanie.