Nie wierz we wszystko, co słyszysz.

 Moje uczucia są wciąż tu i narastają
Są mi obce i wciąż się uczę
Czy to jest tym, co nazywasz miłością?

 Czasami pływamy w nieprzelanych łzach i możemy utonąć, jeśli je w sobie zatrzymamy.

 Dużo gadaliśmy o jakiś nierzeczywistych marzeniach. Chcieliśmy sobie wtedy kupić duży dom
i duży samochód, i wspaniałe meble.
Tylko jedno nie pojawiło się w tych fantazjach: heroina.

 Wiedziała, że to nieładnie tak nienawidzić rodziców, ale nie mogła się powstrzymać.

 Może kiedy wszystko zostało już powiedziane i przesądzone, chcę się łudzić, że jestem człowiekiem.

 Nigdy nie jest za późno [...] Zawsze trzeba mieć nadzieję.

 Nie jesteś częścią mojego życia. Jesteś całym moim życiem.

 Współczucie jest najważniejszym, a może nawet jedynym prawem istnienia całej ludzkości.

 Dziś jednego człowieka od drugiego dzieli mur. Nie ma lekkich, żartobliwych uwag, które świadczą o krytycznej, niezależnej myśli. Każdy zajęty jednostkowym losem (...). Dominuje fatalizm bierności. Ale społeczeństwo jest zagadką. Czasem mała iskra powoduje pożar.

 Drzewa umierają stojąc.