(...) o zmierzchu można bezkarnie popełnić największe szaleństwo.

 Po drugiej stronie chmur zawsze jest czyste niebo.

 Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.

 Bóg zakochał się w człowieku bez wzajemności. Boska miłość, jak każda inna, bywa uciążliwa. Człowiek zaś dojrzał i postanowił uwolnić się od natrętnego kochanka.

 Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.

 Dopóki jest ciasto, jest nadzieja. A ciasto jest zawsze.

 Chodź chlebie, zjem ciebie.

 Różnymi drogami biegnie życie ludzkie, ale wszyscy szukają szczęścia i miłości.

 Nie będę żył i mogę wybrać, że będę płonął dla niej jasno, chociaż krócej, zamiast obarczać ją ciężarem dłuższego życia z półczłowiekiem.

 Jaki mężczyzna zwróci na ciebie uwagę, skoro sama siebie nie lubisz?

 Najbardziej doceniamy to, na co zapracowaliśmy i co możemy stracić.