Normalną koleją rzeczy, kiedy piękno przemija, kwiat skłania głowę na ...

 Nawet jeśli ona była jedynie ideą, ta idea mnie pokrzepiała.

 (...) złość taka właśnie jest. Zaciska ci pięści i pozwala krzyczeć do woli.

 Przeznaczenie przychodzi niczym huragan, który przynosi zarówno rzeczy dobre, jak i zły, a zadaniem człowieka jest poradzić sobie z tym, co przywiał mu w ręce.

 Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy.
Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.

 Na ziemi nic nie ma
większej mocy od słów.

 Za każdym rogiem czyha kilka nowych kierunków.

 Nie zapomina się wszystkiego tak od razu. Czasami trzeba się obejrzeć i zastanowić.

 Każdego konia można ujeździć. Każdego cowboya można zrzucić z grzbietu.

 Moja twarz jest ze szkła i chciałabym, żeby ktoś się o nią skaleczył.

 Ich życie to po prostu jakiś błąd statystyczny, pomyłka mamusi.