Zaprzyjaźnij się z bólem, a już nigdy nie będziesz samotny.

 Wykąpmy się jeszcze raz w tych spranych gestach, kawałach i docinkach, wypijmy jeszcze kilkadziesiąt ślepych bruderszaftów, by następnego dnia po południu, umyci i ogoleni, ze zmiażdżoną głową, po czterech kawach stawić czoło dojrzałości.

 Chodź, bólu, nasyć się mną. Zatop kły w moim ciele. Rozszarp mnie.

 Najdłuższy marsz zaczyna się
od pierwszego kroku.

 Tymczasem razem, we dwoje, byli jeszcze słabsi niż każde z osobna.

 Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.

 Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka.

 Im usilniej bronisz kłamstwa, w tym większą wpadasz złość.

 Nie od samego początku
Jest koniec widoczny.

 - Na tym polegał twój plan? (...)
- Mój plan zakładał, że zostanę rockmanem, zjeżdżę świat otoczony gromadką fanek, a potem potwornie utyję i spędzę resztę życia, grając na komputerze, otoczony wianuszkiem dziewczyn przekonanych, że wciąż wyglądam równie dobrze jak za czasów kariery muzycznej - Wzrusza ramionami, jakby chciał powiedzieć: "Kto by pomyślał, że świat się tak bardzo zmieni?".

 (...) Miał złe przeczucie, ale z drugiej strony - jak każdy człowiek, który na swoje nieszczęście urodził się pesymistą - rzadko kiedy miewał przeczucia dobre.