Bohaterowie się nie poddają.

 Nie ma nic bardziej względnego niż piękno. Jedna róża to piękno. Dziesięć róż to coś drogiego. Sto róż to nuda.

 Ten facet był jak nałóg - brzydki, niezdrowy i groził zawałem.

 Podjęcie nawet złej decyzji jest lepsze niż niepodjęcie żadnej.

 Słuchaj, kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadunio sadził drzewo migdałowe. „Hej, dziadku! – wołam. – Sadzisz drzewo migdałowe?” A on, zgarbiony, odwrócił się i powiedział: „Tak, mój synu, ja postępuję tak, jakbym nigdy nie miał umrzeć!” „A ja – odparłem – postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili”. Kto z nas dwóch miał rację, szefie? – Spojrzał na mnie triumfalnie. – Tu cię mam! – powiedział.

 Przedwcześnie pozbawiona złudzeń, rzygam na sztuczność uczuć.

 Nietypowość nie zawsze świadczy o braku umiejętności do przystosowania się. Każdy potrafi się przystosować, nawet ci, którzy uważają się za buntowników, uznają pewne reguły i standardy.

 Tylko niezrealizowane marzenia są piękne.

 Są takie dni, które zaczynają się całkiem dobrze, a potem z każdą minutą jest coraz gorzej...

 Nie to ważne, jaki jest twój los, ale to, jak go przyjmiesz!

 Czyżby na cud czekała? Zapewne tak. Czyż jednak nie są to oznaki obłędu?