Wszystko, co mówimy to bajka. Ale nigdy tylko bajka.
Lubię pić zieloną herbatę i czytać. Po prostu nie mam lepszego pomysłu na resztę życia.
W życiu potrzebna jest miłość, bez niej jest wielka pustka, która dusi, zabija, męczy.
Sześćdziesiąt dwa tysiące
czterysta powtórzeń przeradza
się w jedną prawdę.
Nie warto płakać nad rozlanym mlekiem.
Jeśli kogoś kochamy, chcemy poznać nie tylko duszę, ale i ciało ukochanego. Czy to takie ważne? Nie wiem, pewnie przemawia przez
nas instynkt. W tej kwestii trudno przewidzieć własne reakcje albo wyznaczać sobie granice.
Najwspanialsze jest odkrywanie, kiedy onieśmielenie ustępuje miejsca śmiałości, a ciche jęki zmieniają się w krzyki i przekleństwa. Tak, przekleństwa. Kiedy kocham się z mężem, chciałabym słyszeć „niecenzuralne” słowa.
Zamiast tego padają pytania: „nie za mocno?”, „nie za szybko?”, „nie za wolno?”. To bardzo krępujące, chociaż może w pierwszej fazie związku niezbędne i świadczy o wzajemnym szacunku. Aby stworzyć idealną, intymną więź, trzeba ze sobą dużo rozmawiać, bo nie ma nic gorszego od frustrującego milczenia i pruderii.
Idź do domu, Harry, i poderżnij sobie gardło. Dość długo z tym zwlekałeś.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?
Nawet beztalencie ma talent.
Nie ma człowieka, który urodziłby się nie potrzebny. Każdy bez wyjątku jest szczególnie ważny na tym świecie. Uwierz w swoje siły i pamiętaj by nie zapominać, że dla innych jesteś czasami najważniejszy.
Trudno wiedzieć wszystko o najbliższych, nawet tych, których najbardziej kochasz.
