Jak się cenisz, tak cię cenią.

 Przysięga była nie tylko obietnicą. Była jednocześnie rozkazem.

 Przez pierwsze dwadzieścia pięć lat krępowało cię to, że byłeś na wszystko za młody, przez ostatnie dwadzieścia pięć lat dotkliwiej przytłoczy cię to, że będziesz na wszystko za stary. Między chmurą początku i chmurą końca - jakże mało osłonecznionej przestrzeni w ludzkim życiu.

 Pan Bóg ma zawsze szanse w ciężkich czasach.

 Nie wiem, gdzie się kończę Ja, a zaczynasz Ty.

 Chłopaki nie płaczą. Ryczą.

 Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.

 
Ja was nie zawiodę, rzucam teraz na szale˛ swoje życie, zróbcie to samo, nie przywiązujcie się˛do niego i tak nie należy do was.

 Jestem jednocześnie za bardzo i zarazem nie dosyć.

 Jak jesteś astronautą, pozdrów nasze ego tam!

 Tęsknota, tęsknota…
Uczucie najbardziej

niewypowiedziane,
stan próżny wszelakiej ulgi,

ucisk serca ciągły i jednostajny.