Radość jest jak kamień, który wrzucony do wody zatacza coraz ...

 Wypłakałam duszę z ciała ,tak jakbym musiała wypluć z siebie krwawe strzępy wspomnień.

 On po prostu czerpie radość z tego, że wędruje i zapomina o bożym świecie.

 Tak ciężko stracić kogoś, z kim jeszcze nie załatwiło się wszystkich spraw.

 Tragedia trwa krótko, lecz ból i smutek nie przemija. Jest wieczny.

 Miłość wydawała mi się straszna, skoro osłabia tak, że bez niej nie można przetrwać.

 Wiemy, czym jesteśmy, ale nie wiemy, czym się możemy stać.

 Fortuna to niestała dziwka zwariowana na punkcie ironii.

 Nic tak nie pomaga uświadomić sobie, że się kogoś nie kocha, jak jego wyznanie miłości.

 -No przecież trzeba nauczyć się chodzić, sir, zanim człowiek spróbuje biegać.
– Nie! Nigdy tego nie mów, Tolliverze! Nigdy! Biegaj zanim zaczniesz chodzić! Lataj zanim zaczniesz pełzać! Ale zawsze naprzód! (…) Wszystko albo nic, Tolliverze!

 Spójrz na gwiazdy.
to z nich patrzą na nas wszyscy władcy z przeszłości. Jeśli będziesz samotny, nie zapomnij, że ci królowie pośpieszą ci z pomocą. I ja także.