Wjeżdżam ekspresem Alzheimera do Królestwa Demencji.

 Wybiera się przyjaciół, rodziny się nie wybiera.

 Ilu ludzi, tyle szczęść.

 Masz wrogów? Bardzo dobrze.
To znaczy, że postawiłeś się
w jakiejś sprawie w swoim życiu.

 To było szaleństwo, miękkie i łagodne, ale zupełne.

 Miłość zaczyna się dopiero w momencie kiedy kończy się „miłosny haj”, a zaczyna życie. A życie mimo, iż piękne – jest cholernie ciężkie. Znikają różowe okulary, które założyliśmy na początku i nagle okazuje się, że partner ma wady. Pojawiają się problemy, praca, zmęczenie, czasem brak pieniędzy i milion innych kłopotów. Dlatego właśnie prawdziwa miłość to ciągłe zaangażowanie, praca, kompromisy i chęć dawania siebie. To ciągłe wspieranie się, wzajemna pomoc, rozmowy i wspólny czas razem. I to cała sztuka.

 No, ale rozum, panie Wokulski, przychodzi kobietom dopiero około trzydziestego roku.

 Zawsze mówię prawdę...
Nawet kiedy kłamię.

 Na tym świecie powszechnie dostępna i zupełnie darmowa jest tylko ludzka głupota.

 Obiecywała nagły, obezwładniający smutek.

 Jestem tylko głupią dziewczyną, która wykrwawia się na podłodze w domu psychopaty.