Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma ...

 Aby zapalać innych, samemu trzeba płonąć.

 
Los dobiera nam krewnych, przyjaciół wybieramy sami.
Jacques Delille.

 Czasami normalne jest to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni.

 Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

 Trzeba się nauczyć ponosić porażki. Nie można stworzyć nic nowego, jeżeli nie potrafi się akceptować pomyłek.

 Człowiek nigdy nie wie na pewno, jakie miejsce zajmuje w czyimś życiu.

 Wiem, co pomaga w likwidowaniu lęku. (...) Bez wątpienia -
regularne spanie w jednym łóżku z osobą, o której wiemy,
że gdy będziemy mieli 39 stopni gorączki, ona pójdzie
nam do apteki i ugotuje nam rosół.

 Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że
jesteś ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.

 Płomień gniewu opada, powoli przygasa. Rany się goją. Kiedy jednak pozwalasz, żeby tak się stało, umiera też część twojej duszy.

 Wojna wyrabia szczególną zdolność do zapominania.