Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma ...
Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.
Dom, w którym nie rozbrzmiewa śmiech dzieci, jest martwy.
Kochamy jedynie to, czego nie posiadamy całkowicie.
Skoro Alex Cię wybrał, powinnaś wierzyć, że i ja Ciebie wybrałam.
Tak jak yin i yang, Słońce i Księżyc, światło i cień, dzień i noc, tak i my należymy do siebie!
Piękno to strach. Cokolwiek nazywamy pięknym, boimy się tego.
Czy można kogoś pokochać zanim się go zobaczy?
Louis, tak sobie myślę,
że to początek pięknej przyjaźni.
Gwiazdy są najbardziej niezmienną rzeczą jaką znamy.
Nie ma reguły bez wyjątku.
Nie bądź niecierpliwy, przyjacielu, idź ze mną do końca.