Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma ...

 Obawiam się, że kiedy moje marzenie się ziści, nie będę już miał w życiu żadnego innego celu.

 Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.

 Nie dobijaj się tym, co mogłaś, albo powinnaś była zrobić. Przeszłość jest już za nami. Ruszaj ku przyszłości.

 A może chodzi o to, że świat lubi niszczyć piękne istoty?

 Bo nie zawsze się żyje, jak by człowiek chciał,
tylko jak się musi. Człowiek życia sobie nie
wybiera, życie samo wybiera człowieka wedle
swojej woli, kto mu do czego potrzebny

 Tylko słabi na umyśle nie chcą się poddać wpływowi literatury.

 Nie słowami prosi się o wybaczenie.

 Lepiej być w kajdanach z ukochanymi ludźmi, niż cieszyć się wolnością w samotności.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Twórczość! Kiedy człowiek żyje twórczością, może obejść się nawet bez jedzenia i picia.