Z miłością jest jak z kwiatem, pozwól mu zakwitnąć.

 Złość uwalnia od strachu.

 - Czujesz się lepiej?
- Nie - wymamrotał Isaac, ciężko dysząc.
- Tak to jest z bólem - odpowiedział Augustus, a potem spojrzał na mnie. - Domaga się, byśmy go odczuwali.

 Nareszcie pojąłem, że nie ma nic bardziej skomplikowanego niż więzy przyjaźni.

 Na jej twarzy igrał lekki uśmiech.
- Chętnie z tobą pójdę – oświadczyła – ale pod jednym warunkiem...
Zacisnąłem zęby, mając nadzieję, że to nie będzie coś zbyt strasznego.
- Tak?
- Musisz obiecać, że się we mnie nie zakochasz.
Zrozumiałem, że żartuje, bo się roześmiała, nie mogłem jednak powstrzymać westchnienia ulgi. Czasami Jamie miała zaskakujące poczucie humoru.
Uśmiechnąłem się i dałem jej słowo.

 No bo co w końcu, kurczę blade!

 Nie ma sposobu wykazania, że lepiej jest być, niż nie być.

 Tracić jest ciężej, niż wcale nie mieć.

 Bez ciemności nie ma światła. Bez zła nie ma dobra.

 - Twoje żebro... - szepnęłam zaniepokojona.
- Do diabła z nim. - Wsparł się na łokciu i po chwili znalazł się nade mną. Jego nagi, owinięty bandażem tors napierał na moją pierś. - Mam teraz problem z inną częścią ciała. - Uśmiechnął się uwodzicielsko i pocałował mnie namiętnie.

 Niektórym do szczęścia brakuje naprawdę jedynie szczęścia.