Nigdy nie jest za późno [...] Zawsze trzeba mieć nadzieję.
Nigdy nie jest za późno [...] Zawsze trzeba mieć nadzieję.
Złe rzeczy z czasem mijają.
Nie, to nie grzech być szczęśliwym.
Prawdę można ujrzeć wyłącznie oczami śmierci.
Nieraz trudno jest pokochać coś lub kogoś, gdy nie widzi się w nim żadnego odbicia siebie.
Nie istnieją granice dla tych, którzy nie boją się ich przekraczać.
Miłość to raptem słowo. Słowo z kina,
z książki, z kolorowego pisma. Tak wielu
ludzi wierzy, że wystarczy je wypowiedzieć
i już będzie dobrze, bo ono uleczy, uratuje,
oczyści. A to tylko słowo. Łatwo je wypowiedzieć,
równie łatwo unieważnić. Ale spróbuj je
przekształcić w prawdziwe, trwałe uczucie,
zmień je w ściany domu, który stać będzie
latami, niczym niezagrożony i da ci szczęście,
bezpieczeństwo, poczucie sensu i radości z
każdej spędzonej wspólnie chwili. To jest
trudne, a często niemożliwe.
Niewielu to umie. Naucz się tego.
Kiedy mówiłem, pochylała się nade mną i wtedy czułem, że słowa są po to, by wargi kochanków zbliżyć do siebie, a w końcu nasze usta były już tak blisko, że nie trzeba było słów.
Twarde sumienia mają lotnicy niemieccy.
Oboje płaczemy za nią, bo wtedy nie miała nikogo, kto by za nią płakał.
Czas to grząskie błocko.
Przecieka przez palce.
I wsysa jak bagno.