Ludzie są samotni na ziemi - w tym tragizm.

 Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

 Ten, kto przechodzi przez życie pośpiesznie, szybciej dociera do grobu.

 Łajdaków się bije, a tchórzami gardzi!

 Nie jestem bardziej samotny niż strumyk przy młynie, chorągiewka na dachu, niż gwiazda północna, południowy wiatr, kwietniowy deszcz, styczniowa odwilż, pierwszy pająk w nowym domu... Nie jestem bardziej samotny niż ten głupiec śmiejący się nad stawem.

 Nie musisz być silna. Musisz być mądra. Musisz poznać siebie i ufaj tylko tym, którzy są godni.

 Wybacz mi pozorny chłód
żyje tak, by żyć
Nie chcę zbyt wiele
wszystko lub nic...

 Tak jak oznaką obfitości jest wzajemność, tak oznakami ubóstwa są dominacja i zależność.

 Człowiek nigdy nie wie na pewno, jakie miejsce zajmuje w czyimś życiu.

 Życie jest jak gra video, bez szans na wygraną.

 To, o czym chcemy zapomnieć, ciąży bardziej niż to, co analizujemy.