"Jak żyjesz, Kochana? Jak żyjesz wśród coraz zimniejszych ścian ulatnia ...

 Dziwne, że kiedy ktoś każe ci się nie martwić, właśnie w tedy zaczynasz się martwić

 Fajnie jest wiedzieć, czego się chce.

 Gdy człowiek ma przy sobie książkę, nigdy nie jest sam, nieprawdaż?

 Jeden znajomy młodzieniec,
który odziedziczył kilka akrów,
przyznał się, że myślałby
o prowadzeniu życia podobnego do mojego, gdyby miał środki. Nie chciałbym, aby ktokolwiek przyswajał sobie mój sposób życia z jakiegokolwiek powodu, albowiem po pierwsze, zanim się tego sposobu względnie dobrze nauczy, ja już mogę sobie znaleźć inny, po drugie zaś, pragnę, aby na świecie było jak najwięcej ludzi o własnych dążeniach. Dlatego też chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybierał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.

 Łatwiej oczyścić się z wielkich omyłek niż z drobnych świństw.

 I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 Czasem jednak musimy robić rzeczy, których nie chcemy.

 Miarą twej wiary jest miara bólu, który potrafisz znieść.

 Lubię Cię. Bardzo. A jeszcze bardziej się cieszę, że mogę Cię lubić.

 Molo – rozczarowany most.