Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają ...
Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.
Życie jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiesz, co się trafi.
Wilkowi owcę poruczono.
Pamiętaj kochanie, kiedy śnisz o mnie, niech to będą piękne sny.
Tego co przeznaczone, tego się przecie i tak nie uniknie.
Ludzie odpoczywają także, kiedy nie są zmęczeni. Zmęczenie bywa kulturowe, nie fizyczne.
Ludzie ratują wartość pieniądza, ale nie umieją ratować wartości życia.
Wszyscy zboczyli, (...)
są jednakowo zepsuci;
nie ma nikogo, kto
by czynił dobrze (...).
Umysł ludzki to pusty pokoik, który powinno się umeblować według własnego wyboru.
I poszła. Tyle że nie doszła. Gdzieś doszła, ale nie tam, gdzie chciała.
Zawsze jest pora i widzieć i mówić prawdę.