
Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby ...
Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.
Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.
Osobiste poniżenie jest rzeczą bolesną. Niesława rodu jest o wiele gorsza. Wstyd dla swojego stanu to czysta agonia. Ale hańba całego narodu to najbardziej dotkliwe ze wszystkich ludzkich cierpień.
Diabeł przykłada rękę do tego, co jest zrobione w pośpiechu.
Nie ma żadnego znaczenia,
z jakiego punktu startujesz,
ważne jest, dokąd zmierzasz.
Im bliżej jesteśmy chwili szczęścia,
tym bardziej niepokoi nas jego ułuda.
Życia nie można włożyć między książki. Trzeba je tam znaleźć.
Dziś jednego człowieka od drugiego dzieli mur. Nie ma lekkich, żartobliwych uwag, które świadczą o krytycznej, niezależnej myśli. Każdy zajęty jednostkowym losem (...). Dominuje fatalizm bierności. Ale społeczeństwo jest zagadką. Czasem mała iskra powoduje pożar.
Polityczni mówcy są jak automaty:
górą wrzuca się pół myśli,
a dołem wychodzi całe zdanie.
Nigdy nie będziesz naprawdę szczęśliwy. Czy to nie przykre?
Jeżeli z czymś się borykasz, rozejrzyj się dookoła, a zobaczysz, że wszyscy ludzie z czymś się borykają i że dla nich jest to równie trudne, jak dla ciebie.