Gdy śmierć wyczytała jej imię, potrafiła rozpoznać jej głos.

 Skrywany gniew zatruwa serce.

 Trzymaj język na uwięzi, bo może cię zgubić.

 Nie do wiary, jak zmienia się człowiek kiedy się uśmiecha.

 Bo przeszłość określa teraźniejszość.

 Chyba każdy ma chwile, że się po cichu żegna i prosi Boga, żeby życia nie przegrać.

 Bez względu na to, jak trudną ma się za sobą przeszłość, zawsze można zacząć od nowa w dniu dzisiejszym.

 Miłość, która niczego nie buduje, umiera w straszliwych cierpieniach.

 Miłość jest jak pętla. Początkowo luźna. Później zaś im dalej on odchodzi, tym mocniej zaciskający się wokół szyi powróz czuje ona.

 Przyszłość zawsze będzie. To o teraźniejszość musimy się zatroszczyć.

 Przyznanie się, nawet przed samym sobą, do swoich marzeń - tych prawdziwych - jest niebezpieczne.