Spóźniając się, pokazujesz, że nie szanujesz innych ludzi.

 Możesz wyciągnąć człowieka z getta, ale nigdy getto z człowieka.

 Chodzi o to, że musi coś przecież istnieć. Jakaś granica, za którą nie wolno przejść,
za którą przestaje się być sobą.

 Nie jesteś bezradna, tylko potrzebujesz pomocy. To wielka różnica.

 Myliło mi się najprawdopodobniej całe życie.

 Przeciwieństwa przyciągają się, to prawda, ale tylko na początku.
Prawdziwe problemy wyłaniają się dopiero później.

 Jakże byłoby miło móc edytować historię własnego życia.

 Jeden jedyny przyjaciel w zupełności zaspokaja ludzkie zapotrzebowanie na przyjaźń.

 Za każdym razem, gdy wymawiasz słowo „przyjaźń”, ono godzi we mnie niczym nóż.

 Zaczęłam płakać z przerażenia, ale kiedy się już zaprogramuję, żeby coś zrobić, robię to do samego końca, po prostu nie wiem, jak się przeprogramować.

 Jest wielu ludzi, ale prawdziwy człowiek to rzadkość.