Jak widma, rozciekawieni i pełni ukrytego lęku, niby ludzie normalni ...

 Smutno mi, że umieram nie w tej Polsce, o którą walczyłem.

 Śmierć pozostawia po sobie wyrywkowe dziwne wspomnienia.

 Oczekiwanie to najważniejsza i najprzyjemniejsza część całej tej podróży.

 Inną rzeczą jest wiedzieć, co należy czynić, a inną wiedzieć, jak to uczynić.

 Lubię porządek. To moje marzenie. Świat, gdzie wszystko byłoby ciche i nieruchome, a każda rzecz na swym ostatecznym miejscu, pokryta ostatecznym kurzem.

 – Powinnam cię przeprosić, ale wcale nie jest mi przykro.
– A mi powinno być przykro, że tobie nie jest przykro, ale też nie jest mi przykro

 Pogardzam wszystkimi i mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam.

 Jesteśmy z tego samego materiału co nasze sny

 Żyć, to wiedzieć, jak się umiera. Samo życie, jest gorsze od śmierci.

 Zrobił się nagle ponury, jakby się załamał pod wpływem własnej głębi.