Nadal mamy kulturę zamiatania spraw najważniejszych i najistotniejszych pod dywan. ...

 Istnieją wspaniali ludzie, których spotykamy w niewłaściwym momencie.

 Bądźcie szaleni, ale zachowujcie się jak normalni ludzie.

 Mój ukochany włada mym sercem, a ja jego.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 (...) skoro jest na tyle dorosły, że może legalnie kupować alkohol,

to może też zacząć samodzielnie decydować o swoim życiu.

 Angażowanie się było piekielnie męczące.

 Czego ludzie od nas oczekują, rzadko kiedy pokrywa się z tym, co słuszne.

 Póki jest nadzieja na zemstę, można wiele przetrzymać.

 Ach, gdyby tak od razu, każdy zrozumiał, że lepsza droga bez drogowskazów,
niż drogowskazy bez dróg.

 My decydujemy tylko o tym jak wykorzystać czas, który nam dano.