Przeszłość – to jest dziś, tylko cokolwiek dalej.

 Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.

 Żal to okropne uczucie.

 Tylko ten, kto zawsze był samotny, może ocenić szczęście obcowania z kimś drugim.

 Nie jesteśmy dziećmi [...] Nie wierzymy w bajki. A gdyby nawet, to kim byśmy byli? Przecież nie księciem i śpiącą królewną. Ja swoim ofiarom odcinam głowy nożem, a Anna rozrywa im ciała i łamie kości jak suche gałązki. Bylibyśmy smokiem i złą czarownicą. To jasne.

 Ale tak naprawdę nudzi mnie seksualne pożądanie, chciałabym, żeby facet zajrzał do mojej głowy i zorientował się, jaką jestem wyjątkową i ciekawą osobą, kimś niepowtarzalnym...

 Nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Jest prawdą, że ci, których spotykamy, mogą nas zmienić, i to czasem tak gruntownie, że nie jesteśmy już tymi samymi ludźmi, nawet z nazwiska.

 Zło nigdy nie znajdzie spokoju. Może zatriumfować, ale spokoju nigdy nie znajdzie.

 Bo miłość nie jest racjonalna. Na całe, kurwa, szczęście!

 Pocimy się z powodu naszych aspiracji.