Bo żyć możesz tylko tym, za co zgodzisz się umrzeć.

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Po prostu… uważaj na siebie, Allie. Tutaj nie wszystko jest takie, jak się wydaje.

 Gdyby istniała taka choroba jak nieuleczalny liberalizm, umarłabyś w dzieciństwie.

 Słowa wypowiedziane głośno często są kłamliwe.

 Nieszczęście nauczyło mnie jednego -
uciekłam się do czytania, aby zapomnieć
o tym, co mnie nęka i otacza...

 Jasne, że głupio tęsknić za kimś, z kim ci się nie układało. Ale nie wiem, fajnie było mieć kogoś, z kim można się kłócić.

 W górę serca.

 Niedoświadczeni i najbardziej doświadczeni
są zawsze najspokojniejsi - jedni w stanie szoku,
drudzy świadomi znaczenia zachowania powagi.

 Jesteś jak rybacki hak, który raz wbity, wyrwać można tylko z krwią i mięsem.

 Czytanie jest dobre dla duszy.