Bo żyć możesz tylko tym, za co zgodzisz się umrzeć.

 Wiara jest potrzebna, bu otumaniać lud.

 Ten, kto nie zna języków, jest kaleką.

 Ludzie wierzą w to, w co chcą wierzyć.

 Czyż nie tym właśnie jest kobieta: magicznym połączeniem różnic?

 Od tamtej pory przekonałem się wielokrotnie, że rozpacz i przerażenie są zaraźliwe.

 Tak właśnie działa epidemia; zabija, czego nie może pokonać.

 Dziś u władzy nadal pucybuty gotowe lizać zagraniczne trzewiki. Kiedyś lizali wyłącznie moskiewskie, dzisiaj liżą także niemieckie, francuskie, europejskie. U władzy wciąż ta sama swołocz, którą obalaliśmy.

 Samotność byłaby pustym słowem, gdybyśmy nie umieli kogoś do niej zaprosić.

 Chciałabym, by wszystko okazało się tylko złym snem. Ale wiedziałam, że to niemożliwe.

 
Życie to nie lampa, którą można zgasić kiedy się chce.