Ludzie kochają zwycięzcę. Podziwiają go. Zachwycają się nim, więcej, wielbią. ...

 Ludzie spotykają się w różnych miejscach
i różnym czasie. Mijają, przechodzą. Czasem nic z tego nie wynika. Czasem wynika wszystko.

 Myślę, że jestem głupi albo może tylko szczęśliwy.

 Bohatera od przestępcy dzielą jedynie zbiegi okoliczności i niuanse.

 Szczęście ciska ludźmi jak piłką.

 Najgorszy ból to ten, który sami sobie zadajemy.

 Gdy zamknie się książkę, trzeba znów powrócić do rzeczywistości.

 (...) w małżeństwie oprócz silnej namiętności potrzebna jest przyjaźń. Przyjaciel nie obgaduje. Docenia zalety i rozumie wady, a nawet jeśli nie jest w stanie ich rozumieć, nie rozdmuchuje ich do rozmiarów góry lodowej, o którą rozbije się każdy statek codzienności.

 Szczęśliwa codzienność też istnieje, nawet jeżeli jest tylko codziennością.

 Nieumarli są ludźmi nieszczęśliwymi.

 Złe rzeczy dzieją się wtedy, kiedy dobrze ludzie nic nie robią.