Jestem jaka jestem. Niepojęty przypadek, jak każdy przypadek

 Posmakowałem największej goryczy wojny – widoku zabijanych towarzyszy broni, dla których nie ma ratunku.

 Czasami mnie diabeł kusi, by uwierzyć w Boga.

 Obłęd to konieczność tworzenia obrazu swojego życia na podstawie relacji otoczenia.

 Pan Bóg ma zawsze szanse w ciężkich czasach.

 Trzeba zrozumieć, co się traci, żeby
strata w pełni do nas dotarła.

 A z pustką, którą w sobie nosisz, gdzie do tej pory zaszłaś?

 Zło to zło. Mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno, proporcje są umowne a granice zatarte (…), jeżeli mam wybierać pomiędzy jednym złem a drugim, to wolę nie wybierać wcale.

 W młodości czuje się ograniczoną potrzebę nieszczęścia. Są tacy, którym zostaje ta niewłaściwość na zawsze: groźni ludzie, niszczący życie sobie i innym.

 Gdybyśmy nie tracili osób, które kochamy,
nie wiedzielibyśmy, ile dla nas znaczą.

 Nic nie porusza się szybciej od światła, może z wyjątkiem złych wieści, ale one kierują się własnymi, szczególnymi prawami.