Odwraca się do mnie z uśmiechem. Jak on się ładnie ...

 Niechętnie mówimy o śmierci. I niechętnie godzimy się ze świadomością, że prędzej czy później i tak wszyscy umrzemy. Strach przed śmiercią to tak naprawdę strach przed nieznanym. To naturalne uczucie, nikt z nas bowiem nie ma pewności, czy po tym, jak odejdziemy już z tego świata, cokolwiek czeka nas dalej.

 Nigdy nie wiemy, do czego jesteśmy zdolni, póki nie spróbujemy.

 – Powiedz mi, jak mnie kochasz.
– Powiem.
– Więc?
– Kocham cię w słońcu. I przy blasku świecy.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze na szosie i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie –
nawet wtedy gdy ci łyżka spadnie.

 Tak, człowiek jest śmiertelny, ale to jeszcze pół biedy. Najgorsze, że to, iż jest śmiertelny, okazuje się niespodziewanie, w tym właśnie sęk!

 Zdecydował się na życie z czystej przekory i z czystej złośliwości.

 Strach to jedyna rzecz, której nie można odebrać tchórzowi.

 Powstrzymując się od kłamstwa, sprawiasz wrażenie kłamcy bardziej niż ci, co rzeczywiście kłamią.

 No proszę, znów jestem zakochany, niebawem znów zaczną się kłopoty...

 Skoro człowiek nie mógł sięgać myślą gwiazd, po cholerę Bóg stworzył niebo?

 Jeśli masz okazję zbliżyć się do wroga, zawsze z niej korzystaj.