Smutne zapatrywanie [...]. Z kłamstwa robi się istotę porządku świata.

 Nic się nie może równać z rozsądkiem szaleńca.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Czasem są koszty, których nie da się spłacić pieniędzmi.

 Nie dbam o taki świat, który dwoje ludzi skazuje na tortury tylko dlatego, że się kochają.

 Mówisz, że kochasz deszcz, a rozkładasz parasolkę,
gdy zaczyna padać. Mówisz, że kochasz słońce, a chowasz się w cieniu, gdy zaczyna grzać. Mówisz, że kochasz wiatr, a zamykasz okno,gdy zaczyna wiać.
Właśnie dlatego boję się, gdy mówisz, że kochasz mnie.

 Zewnętrzne piękno jest dostępne dla każdego, ale piękno prawdziwe płynie z zewnątrz.

 Wystarczy mi połowa głowy, żeby zmierzyć się z tobą.

 O ile słodsze byłoby życie, gdyby wszystko działo się w odwrotnej kolejności, gdyby po dziesięcioleciach rozczarowań można było w końcu osiągnąć wiek, w którym człowiek nie przyznaje się do żadnej porażki, kiedy wszystko jest możliwe.

 Nie pozwól nikomu decydować o twoim życiu, bo w tedy zostaniesz kimś, kim nie powinnaś być. Będziesz nikim. Będziesz człowiekiem na zawsze skłóconym z życiem.

 Dla pewnego rodzaju ludzi miłość zaczyna się od czegoś zupełnie drobnego, od głupstwa. Albo nie zaczyna się wcale.