
Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady ...
Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu.
Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb.Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.
Im kto mniej wart, tym wyżej głowę nosi.
Bunt jest wpisany w młodość.
Módl się o cuda, ale kapustę sadź!
Lepiej jest walczyć o marzenia niż realizować plany.
Z Kalem było inaczej. On nie tylko patrzył , on widział. Jak nikt nigdy.
Życie składa się z takiego łańcucha złączonych ze sobą rozstań.
Każde z nas ma w sobie trochę dziecka, czy tego chcemy, czy nie.
Nawet liść na wietrze kiedyś musi opaść.
Kiedy się kocha kobietę wszystko, co łączy się z jej obrazem, miłość nasza stroi w zalety i cnoty urojone.