"Każdy w środku jest jak małe dziecko..."

 Nie ma takiego życia, które by choć przez chwilę nie było nieśmiertelne.

 Veni, verdi, vomui – przybyłem, zzieleniałem, zwymiotowałem?

 Nikomu nie udaje się przejść przez życie, nie nabawiwszy się przy tym blizn.

 Aksamity, atłasy sławy nie czynią.

 Do pomyłki należy się przyznać, zwłaszcza przed samym sobą, a potem uczynić wszystko, by ją naprawić. Uczymy się przez całe życie. Wszyscy.

 Mój Boże, jakie wszystko jest dzisiaj dziwne. A wczoraj jeszcze żyło się zupełnie normalnie. Czy aby nocą nie zmieniono mnie w kogoś innego? Bo, prawdę mówiąc, czuję się jakoś inaczej. Ale jeśli nie jestem sobą, to w takim razie kim jestem?

 Byli tacy, co rodzili się.
Byli tacy, co umierali.
Byli też i tacy, którym to było mało.

 Dlaczego jednym Bóg skąpi miłości, kiedy inni dostają jej więcej, niż są w stanie udźwignąć?

 Powoli nabierałem przekonania, że już nic mi się w życiu nie przydarzy.

 Sen jest myślą niepowziętą(...).