Cóż komu z tego, że zjadł wszystkie rozumy, jeżeli nie ...

 Dlaczego ranimy najbardziej tych, którzy nas kochają, a kochamy tych, którzy nas ranią?

 Dzieci myślą z mózgiem szeroko otwartym; dorastanie, jak zdążyłam zaobserwować, polega tylko na stopniowym zamykaniu go.

 Cel zamierzony, a cel osiągnięty nigdy nie jest tym samym.

 Widzimy swoje lepsze ja w oczach tych, którzy nas kochają.

 Niebo jest posiniaczone, tylko burza może je uleczyć.

 Poznanie prawdy uzmysławia ci jedynie, jak bardzo się myliłeś i jak wstrętny jest ten świat.

 Większość rzeczy na tym świecie została stworzona przez ludzi, którzy wytrwali kiedy zdawało się, że nie ma już nadziei.

 Fatalne jest to, że człowiek coraz to osiada na jakieś mieliźnie. Domu, pracy, przyzwyczajeń...

 Uszom prędzej można dogodzić, niż oczom.

 To nie tak, że boję się umrzeć. Po prostu nie chciałbym być w pobliżu, kiedy to się stanie.