
Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz ...
Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz
z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.
Nie może być odważnym ten, kto nie zaznał strachu.
Nie trzeba mówić, by kłamać.
Ludzie ratują wartość pieniądza, ale nie umieją ratować wartości życia.
Nie można być szczęśliwym, póki się nie zrozumie, że życie jest smutne.
Ludzi coraz więcej, a człowieka coraz mniej.
Książka to chłodny, lecz pewny przyjaciel.
Powinni wynaleźć kamizelki ochronne na duszę, nie tylko na ciało...
Może coś panom podać? Kieliszeczek cyjanku?
To właśnie robią ludzie w tym chaotycznym świecie, świecie wolności i wyboru: odchodzą, kiedy chcą.
Musicie od siebie wymagać,
nawet gdyby inni od was nie wymagali.