Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz ...

 Żeby wiedzieć, że nie jest się bystrym, trzeba mieć pewne minimum inteligencji.

 Być może umiemy latać. Wszyscy. Jak mamy się o tym dowiedzieć, jeśli nie skoczymy z jakiejś wysokiej wieży? Żaden człowiek nie dowie się na co go stać dopóki nie skoczy.

 Łatwiej zapamiętujemy to, co dostajemy w darze, niż to, co zdobywamy.

 Człek zdechnie, a robota zostanie.

 Kiedy człowiek zbyt długo myśli o podjętych decyzjach, dochodzi do błędnych wniosków i..traci magię przeżytych chwil.

 Kto z siebie bestię uczynił, uwalnia się od bólu bycia człowiekiem.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 - Ja chcę być lekarzem.

- Taki wstyd w rodzinie! A ja marzyłam, że będzie artystą. Kiedy nosiłam go jeszcze w łonie, biegałam po lesie nago, śpiewając Bacha. Wszystko na nic.

- Widocznie mama fałszowała.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Trudno. Umrę trzeźwa.