Największa wina jest w tym, kto nie chce słuchać prawdy.

 Czujemy coś do wszystkich ludzi.
Miłość przeplataną nienawiścią.
Nienawiść przeplataną miłością.
Zawsze pojedyncza jednostka odciska
piętno na naszej duszy, zostawia po sobie
ślad. Prędzej czy później pomyślimy o takich
osobach. Przypomnimy sobie ich udział w
naszym życiu, i to ile do niego wnieśli,
lub z niego zabrali. I albo uświadomimy
sobie własną głupotę, albo nadal będziemy
błądzić po swych umysłach, szukając
odpowiedzi na jeszcze niezadane pytania.

 W ciągu całego życia człowiek nie tyle jest, ile stwarza siebie.

 Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.

 Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.

 Pewne rzeczy nigdy nie umierają, one cichną na jakiś czas, ale nigdy nie umierają.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Lepiej spłonąć niż zwiędnąć.

 Jutro jest nie obietnicą, ale szansą.

 Bo im się więcej wie, tym mniej się człowiek boi.

 Do skoku w przepaść nie trzeba trampoliny.