Nadzieja to paskudna rzecz. Sprawia, że zaczynasz wierzyć.

 Godzinę pomyśleć, na chwilę wniknąć w siebie i postawić sobie pytanie, w jakim stopniu sami bierzemy udział i ponosimy winę za nieład i złość w świecie.

 (...) i nie wiem, czy biegnę ku czemuś, czy przed czymś uciekam.

 Boże, nie daj mi osądzać tego lub mówić o tym, czego nie wiem i nie rozumiem.

 Jak się człowiek skupi, może usłyszeć nawet bicie własnego serca.

 Dzieci to też ludzie i kiedy są starsze, zaczynają podejmować własne decyzje...

 Ludzie potrzebują wiary w bogów, choćby dlatego, że tak trudno jest wierzyć w ludzi.

 Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało wielkie sprawy głupią miłością.

 Cielęca miłość. Minie. Ale póki nie minie, to boli jak cholera.

 Nigdy nie czułem, żebym był wart chorej przestrzeni, którą zajmuję.

 Marino, zabrałaś ze sobą wszystkie odpowiedzi.