Wyglądasz znajomo. Groziłem ci już kiedyś?

 Widzicie, wspomnienia wywołują ból. Najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.

 Cierpienie i ból są niezbędne do przemiany.

 A w podzięce dam
Ci swe serce.

 Może ludzie przestali po prostu szanować przestrzeń osobistą, cenny czas? Zarzucają się nawzajem nawałem słów, żądają na nie natychmiastowej odpowiedzi, a potem dziwią się, że dzień jest za krótki.

 Czas stoi, my biegniemy.

 Nigdy nie będziesz naprawdę szczęśliwy. Czy to nie przykre?

 To dopiero początek i nic z tego, co nas czeka, nie będzie proste.

 Życie jest krótkie, a człowiek kłóci się o bzdety. Dziś myślę: „Po co?”. Trzeba było mówić więcej dobrych słów. Zostaje żal do siebie i czasu.

 (...) bo za mną nie było już nic, spaliłem wszystkie mosty i nic mnie nie trzymało.

 Nie trzeba się przyjaźnić, żeby współpracować.