- Twoje żebro... - szepnęłam zaniepokojona.
- Do diabła z nim. - Wsparł się na łokciu i po chwili znalazł się nade mną. Jego nagi, owinięty bandażem tors napierał na moją pierś. - Mam teraz problem z inną częścią ciała. - Uśmiechnął się uwodzicielsko i pocałował mnie namiętnie.
Człowiek zawsze powie najpierw o tym, co go najbardziej boli.
Każdego życie na swój sposób boli.
Miłość, tak jak bilet miesięczny, traci swą ważność i najlepiej kupić nowy, chyba że się woli chodzić.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które nie zgadza się być tym, czym jest.
Nie masz pojęcia, jak często budzę się rano i po prostu patrzę na Ciebie leżącego obok mnie. Będę to robiła do końca życia.
Tak się właśnie tyje, mało głodny, a żre z łakomstwa.
Jego miłość jest jak miłość ognia do lasu.
Czy można zostać normalnym człowiekiem, jeśli wzrasta się w takich warunkach?
Tylko słowo nadaje rzeczom istnienie realne
Życie przyprawione szczyptą miłości lepiej smakuje.
