Trudno jest odmawiać komuś, kto zna zbyt wiele twoich sekretów.

 Noc to pora, kiedy mroczne myśli szarpią duszą jak sznurki marionetką.

 Niełatwo tak ciągle skrywać w sercu tajemnicę.

 Ileż razy, żeby nazwać to, co czuję, musiałem to najpierw przeczytać.

 Zmarli pozostawiają wśród nas swoje cienie, jak echo w przestrzeni, w której niegdyś żyli. Prześladują nas, nie przekwitając, nie starzejąc się tak jak my. Strata, którą opłakujemy, nie wpływa na ich przyszłość, lecz wyłącznie na naszą.

 Gdy świat się przewraca, najważniejsze, żeby stanąć na głowie jako pierwszy.

 Lekcja, której nie towarzyszy ból, niczego cię nie nauczy

 Można pojechać daleko, lecz nie ucieknie się od samego siebie. Tak jak od cienia.

 Nie rozumiem, jak to się dzieje, że wszystko się tak gwałtownie zmienia, że kolejne warstwy naszego życia grzęzną pod następnymi. Nie wiem, ile tak można wytrzymać. Kiedyś pewnie wszyscy wybuchniemy.

 Wydajne posuwanie się w złym kierunku jest gorsze od stania w miejscu.

 Żyjemy pośród kłamstw. Dlatego trudno nam dojrzeć prawdę.