
(...) nie jest się tym, kim się jest - jest ...
(...) nie jest się tym, kim się jest - jest się tym, kim się siebie wymyśli.
Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.
Miłość to słowo-kameleon. Jej kolory harmonizują z całą gamą różnych doznań. Któż może powiedzieć, mimo naszych protestów, że nie kochamy samych siebie?
Niekiedy śmiech pomaga przetrwać trudne chwile (...).
Tylko dzieci mówią całą prawdę. Dlatego właśnie są dziećmi.
Mądry człowiek nie musi udowadniać sobie swojej wartości, wspinając się po plecach innych.
Z jednej strony bywamy nieprzewidywalni i ranimy się własnym egoizmem, a z drugiej - potrafimy w trudnych chwilach obudzić w sobie tyle miłości dla bliskiej osoby, gdy tylko ktoś z nas jej potrzebuje...
Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.
Uczucia utleniają się jak metale, a z czasem stają się szorstkie i zardzewiałe
Trzeba spacerować, trzeba zatrudniać ducha, podobnie jak ciało. Duch potrzebuje aktywności. Gdy duch jest bezczynny, zaczyna kwaśnieć, rozkładać się. Jak ciało.
Dane z własnej woli, z własnej woli przyjęte.