
... w prawdziwym świecie nigdy nie dostaniemy drugiej szansy, by ...
... w prawdziwym świecie nigdy nie dostaniemy drugiej szansy, by żyć pełnią życia.
To nie jest nasz dom, Zunairo. Nasz dom, w którym stworzyliśmy sobie swój świat, został zmieciony wybuchem pocisku.
Tu jest tylko schronienie. Nie chciałbym, żeby stało się naszym grobem. Straciliśmy nasze dobra, nie traćmy jednak naszych dobrych nawyków. Jedynym sposobem walki, jaki nam pozostał, by nie poddać się tyranii i barbarzyństwu, to strzec tego, co dało nam nasze wychowanie
i wykształcenie. Zostaliśmy wychowani na ludzkie istoty z uwzględnieniem tego,
co w nas boskie, i tego, co śmiertelne.
Łatwiej zostać człowiekiem wykształconym niż myślącym.
On kupił jej sześć sukienek, a ja wskrzesiłem z martwych jej pieprzonego kota, więc kto kocha ją bardziej?
Nikt nie jest zły z natury, tylko po prostu się boi.
Podobno bratem bliźniaczym mądrości bywa u ludzi smutek.
Piękne kobiety zostawmy mężczyznom bez wyobraźni.
Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię.
Literatura nie jest celem w samym sobie. Książka powinna prowokować dyskusję, inaczej będzie bezużyteczna.
W mroku nie ma nic przerażającego, jeśli tylko stawi mu się czoło.
Dobre ciasto rozprasza wszystkie smutki. A w każdym razie dobrze znieczula.