Człowiek bardzo potrzebuje kogoś, kto go bardzo potrzebuje.

 Jestem winien popełnienia najmroczniejszego grzechu. Mówię o grzechu pychy.

 Już wiem, po co są słowa. Ratują przed nadmiarem uczuć.

 Istnieją tylko dwie możliwości: albo jesteśmy sami we Wszechświecie, albo nie. Obie są równie przerażające.

 Mówią, że miłość jest ślepa, ale to powiedzenie głupców. Czasami widzi zbyt dużo.

 I to nie jest żaden weltschmerz, nie jestem młodą, piękną duszą-ja po prostu jestem pierdolnięty. Chory psychicznie.

 Ból jest jak tkanina. Im silniejszy tym cenniejszy.

 (…) tylko współegzystencja wielu cywilizacji światu właściwy rozwój zapewnić może.

 Dziękuję za tragedię. Potrzebuję tego dla swojej sztuki.

 Ludzie powinni zostawać tam, gdzie się ich postawiło.

 Tchórze zawsze będą czynić wrzask i domagać się śmierci tych, co rzucają posiew nowego życia...