Człowiek bardzo potrzebuje kogoś, kto go bardzo potrzebuje.

 Nazwiska odbijają się echem w pokojach przeznaczenia.

 Ambicją sięgamy wyżej nieba, ale los nasz jest cieńszy od papieru.

 Zahamowania są niewłaściwą formą oporu.

 Człowiek sam sobie wykuwa los. Decyduje charakter, świadomość, wiara - nie ślepe i ciemne fluidy. Każde życie ludzkie, każda nasza przygoda jest trochę niejasna i tajemnicza. Obracamy się w świecie, który nie jest jeszcze całkowicie wyjaśniony. Ale tej jasności, jaka jest, wystarczy dla człowieka dobrej woli. (...) na próżno usiłowaliśmy zrozumieć wszystko. Życie nasze toczy się w półmroku. Prawdopodobnie wiele zagadek moglibyśmy jeszcze rozwiązać w sposób naturalny, ale zawsze pozostanie pewne minimum - nierozwiązalne. Tak zawsze.

 "Są takie osoby, o których wiesz, po prostu masz przeczucie, że zostaną z Tobą na zawsze. Czasem znikają na jakiś czas, ale więź pozostaje i wraca się do siebie, jakby nigdy nic się nie zdarzyło, jakby czas stanął w miejscu. Zaczynasz rozmawiać i czujesz, jakbyście się widzieli wczoraj."

 Kto hoduje kilka róż, kocha piękno; kto hoduje tysiące - kocha forsę...

 Zrozum, takie pojęcia abstrakcyjne, jak wiara, bóg, moralność, dusza, nie dają się w ogóle ujednoznacznić w obrębie kalkulatora.

 Gdybyś naprawdę pomyślał, to byś nie pytał.

 Martwi nic ci nie zrobią, to żywych należy się bać.

 Śmierć nadaje piękno życiu. Tylko sztuczne kwiaty nie umierają.