Natura wydając na świat człowieka, była umierającą matką: dawała „byt” ...
Natura wydając na świat człowieka, była umierającą matką: dawała „byt” temu, którego narodziny oznaczały jej własną śmierć.
Ludziom brakuje cierpliwości, żeby wykonać długie i monotonne zadanie od początku do końca.
(...) złość taka właśnie jest. Zaciska ci pięści i pozwala krzyczeć do woli.
Kocham ją. Potrzebuję jej. Wyjawiłem jej wszystko. Po prostu chciałem, żeby mnie poznała.
Milczenie to przyjaciel, który nigdy nie zdradza.
Lustro jest czymś magicznym, jak kino. Zwłaszcza gdy gramy kogoś innego niż my sami.
Kiedy jesteśmy szczęśliwi, zawsze jesteśmy dobrzy, ale nie zawsze, choć jesteśmy dobrzy, bywamy szczęśliwi.
Nie ma znaczenia, czy się zejdzie z właściwej drogi na krok, czy na milę.
Póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie.
Życie, którego głównym celem jest spełnienie osobistych pragnień, prędzej czy później przynosi gorzkie rozczarowania.
(...) jesteśmy wolni jak liście opadłe z drzewa które je żywiło. Jesteśmy zagubieni. Porzuciliśmy wszystko.