Natura wydając na świat człowieka, była umierającą matką: dawała „byt” ...

 - Ja chcę być lekarzem.

- Taki wstyd w rodzinie! A ja marzyłam, że będzie artystą. Kiedy nosiłam go jeszcze w łonie, biegałam po lesie nago, śpiewając Bacha. Wszystko na nic.

- Widocznie mama fałszowała.

 Być może dla świata jesteś tylko człowiekiem, ale dla niektórych ludzi jesteś całym światem.

 Wiara polega na tym, by dostrzegać to, co pozornie niewidzialne. Nie musisz zobaczyć miłości, by mieć pewność, że ona istnieje.

 Pełno na ziemi ludzi, co nie
zasługują, by do nich mówić.

 Nie możesz być naprawdę szczęśliwa, jeżeli czasem nie bywasz nieszczęśliwa.

 Miłość i śmierć są sąsiadkami. Mają tę samą twarz. By umrzeć, człowiek niekoniecznie musi przestać oddychać, nie musi też oddychać by żyć.

 Serce się nie cofa. Tylko rozum.

 Nikt chyba nie miałby przyjaciół, gdyby słyszał, co mówią oni za jego plecami.

 Lepiej i więcej się uczę, przechodząc przez wszystko samemu, popełniając własne błędy. Niedobrze jest unikać błędów, które mogą nam pokazać coś nowego...

 Niechętnie cokolwiek przyrzekałam. Zbyt łatwo było nie dotrzymywać słowa.