On jest martwy! Nie życzę sobie martwych na moim cmentarzu!

 Co złe, to na lewo, co dobre, na prawo...

 To był dobry dzień, jeden z tych, które chowasz w pudełku na dnie szuflady i wyciągasz kiedy jest ci naprawdę smutno.

 ...wiem bardzo mało o świecie, ale nie przejmuję się tym.
To moja zemsta za to, ze świat również mało wie o mnie.

 Mężczyzna zakochuje się tak, jakby spadał ze schodów: to po prostu wypadek.

 Miłość do siebie jest jak mięsień, potrzebuje treningu, żeby dobrze działać. Za każdym razem, kiedy człowiek próbuje wybaczyć sobie to, że nie jest doskonały, troszczy się o siebie, pozwala sobie na to, żeby robić to, co daje mu radość, widzi swoje błędy jako cenną informację, a nie dowód własnej dobroci,
jest mu łatwiej kochać siebie bezwarunkowo.

 Czy wszystko co osiągnęliśmy to tylko...brak czasu?

 Zakochujemy się w projekcji własnych marzeń.

 A jednak on jest za inteligentny, aby być czymś dzisiaj: żeby dziś czegoś dokonać, trzeba być trochę durniem jednak.

 Zaraz umrę, a ja nadal nie wiem nic o śmierci.

 Nie ma martwych języków, są tylko uśpione umysły.