On jest martwy! Nie życzę sobie martwych na moim cmentarzu!

 Cierpienie, przysięgam na Boga, nie żyje w sercu. Żyje w zmysłach.

 Przewaga nie zawsze okazywała się przewagą. Słabość nie zawsze była słaba.

 Po co komu emocje, jak nie można się nimi podzielić?

 - Co z tego, że ja cierpię. Nikt się tym nie przejmuje. Jestem wyrzutkiem. Nie liczę się dla nikogo. Bo kto chce się zajmować rozhisteryzowaną nastolatką. Zawsze wszystkich zawodzę. Już nikt mi nie został.
-Zapomniałaś o mnie. Ja nigdy cię nie opuszczę. Tego jednego możesz być pewna.

 Niektórych rzeczy nie możemy w sobie zmienić, choćbyśmy nie wiem jak tego pragnęły.

 Sama czuję się bezpieczna. W samotności ból jest mniej intensywny.

 Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.

 Każda droga jednak zaczyna się zawsze od pierwszego kroku.

 W tym życiu niektórzy ludzie są skończeni, nim jeszcze zaczną.

 Ani honoru, ani sumienia na nogi zamiast butów nie wzujesz... Honor i sumienie potrzebne są tylko tym, co mają władzę i siłę.